Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Duo Reges: constructio interrete. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?

Bork: Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Bork: Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Magna laus.: Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Tum ille: Ain tandem?: An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
Obscura, inquit, quaedam esse confiteor, nec tamen ab illis ita dicuntur de industria, sed inest in rebus ipsis obscuritas.
Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.
Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.

Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Cur post Tarentum ad Archytam?

Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Scisse enim te quis coarguere possit?
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Istic sum, inquit. Dici enim nihil potest verius. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Ita prorsus, inquam; Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;